Vrijdag 29 december vond een wandelaar in het bos van West een dood ree en meldde dit gelijk bij de Reeënstichting Terschelling.

Voorzitter Roelan Schroor kreeg rond 10:00 uur een telefoontje. Een dood ree vlakbij Doodemanskisten. Samen met onze ree-coördinator Jan Smit liepen we naar de aangewezen vindplaats.

Het bleek een smalree te zijn. Delen van de pensinhoud lagen op de huid en al snel zagen we waardoor dat kwam. Het leek op een schotwond, net onder de lende, wat de huid en ingewanden had doorboord. Toen we het stuk omdraaiden konden we geen uitschot ontdekken.

Na overleg met de officiële instanties mochten we het dier begraven. Het was waarschijnlijk al 1 à 2 dagen dood dus voor consumptie was het niet meer geschikt. We hebben de ingewanden en overige organen gecontroleerd en het dier bleek kerngezond te zijn. De pens zat vol met blaadjes en jonge scheuten en bovendien een aantal cranberry's. We hebben ook gezocht naar een eventuele kogel maar hebben daarvan geen deeltjes kunnen vinden.

Het heeft er alle schijn van dat dit smalree slachtoffer is geworden van stroperij. Het ontbreken van de kogel bevestigt geenszins het tegengestelde, immers, een 5,5 mm luchtbukskogeltje zie je gemakkelijk over het hoofd. Maar ons bereiken ook geruchten dat er met kruisboog wordt gestroopt(!). Waarschijnlijk heeft de stroper van dit ree zijn schietvaardigheid schromelijk overschat of geen rekening gehouden met de straffe wind waardoor zijn kogel of pijl een behoorlijke afwijking kan krijgen. Resultaat is een ree dat vlucht waardoor je denkt dat je het hebt gemist. Niets is minder waar: door een schot in de ingewanden gaat het dier altijd een langzaam en pijnlijk einde tegemoet.

Wij hopen natuurlijk dat dit nooit meer gebeurt. Maar tref je een dood ree aan, of vermoed je stroperij, neem dan contact met de Reeënstichting op.