Ree Terschelling

“Geruisloos sta je het struweel. Je vertrouwt op je schutkleur. Je bent in jouw terrein, jouw domein. Je kent er alle struikjes, alle geuren, ieder geluid. Enkel je diepbruine ogen met de horizontaal geplaatste zwarte pupillen volgen de argeloze wandelaar. Loopt hij door of blijft hij staan? Je spitst je grote oren om te horen of er nog meer aankomen. Het blijft stil, de wandelaar verdwijnt uit het zicht…”